Emotionele mishandeling bij kinderen sterk onderschat

Description

Emotionele mishandeling bij kinderen wordt ernstig onderschat. Dat concludeert het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling Brussel na een onderzoek naar kindermishandeling in het Brussels Nederlandstalig Basisonderwijs. De origine van het kind bepaalt dan weer hoe ernstig de mishandeling wordt ingeschat. Emotionele mishandeling bij kinderen blijft nog te vaak onder de radar, en is daarmee het "kleine, miskende broertje" van fysieke mishandeling en seksueel misbruik. Dat is één van de belangrijkste conclusies uit het onderzoek van het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling (VK) Brussel. Het VK vroeg in de schooljaren 2012-2013 en 2013-2014 samen met de VUB-professoren Johan Vanderfaeillie en Christiaan Schotte een 16 Nederlandstalige kleuter- en lagere scholen in Brussel naar de perceptie van ernstige vormen van kindermishandeling. In totaal werden 279 leerkrachten, CLB-medewerkers en directeurs ondervraagd. Van alle vormen van kindermishandeling wordt seksueel misbruik door de onderwijsprofessionals het snelst herkend en aangepakt. Sneller dan signalen van fysieke mishandeling. Maar ook fysieke mishandeling wordt significant sneller vastgesteld dan emotionele mishandeling. Daardoor wordt er ook sneller tegen opgetreden. De onderzoekers benadrukken dan ook dat er een grote nood is aan sensibilisering over de ernst van de impact van emotionele mishandeling op kinderen. Dat is een opdracht voor iedereen, maar zeker voor het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling en voor het onderwijs, klinkt het. Origine grote impact Erg opvallend is dat de origine van het kind bepaalt hoe ernstig de mishandeling wordt ingeschat én hoe die wordt aangepakt. Zo wordt mishandeling bij kinderen van Turkse, Marokkaanse en Afrikaanse afkomst ernstiger gepercipieerd, en heerst er een grotere interventiedrang. Bij kinderen uit Oost- en West-Europa wordt de mishandeling dan weer eerder onderschat en is de interventiedrang beduidend minder groot. Kindermishandeling herkennen is niet altijd evident, want een op de tien ondervraagden herkende een dergelijke situatie niet. De personen die in het privéleven of op het werk zelf al ervaring hadden met kindermishandeling pikken de signalen beter op. Verder bleek nog dat leerkrachten sneller geneigd zijn om naar het gerecht te stappen dan collega's die niet voor de klas staan. En ook de jongere respondenten schakelen het gerecht meer in dan hun oudere collega’s.