Quantitatieve schade-evaluatie in komposietsystemen met behulp van thermo-elastische spanningsanalyse (TSA) en opto-thermische NDT-technieken

De schademechanismen verantwoordelijk voor het falen van vezelsterke komposietsystemen zijn een complex geheel van verschillende interagerende defecten : matrixscheurtjes, verlies van hechtiging tussen vezel en matrix, vezelbreuk, delaminatie,... Deze mechanismen gaan tijdens een cyclische belasting ge^paard met energiedissipatie welke door een verandering van de oppervlakte temperatuur meetbaar is. De Thermal Stress Analysis-methode (TSA) werd reeds toegepast voor het visualiseren van delaminaties in vezelsterke laminaten welke cyclisch op vermoeiing belast werden (1). Deze werkwijze geeft ons echter enkel een kwalitatief beeld van de schademechanica (Kachanov, Krajcinovic, Lemaitre) kunnen we de lineaire isotrope theorie van Lord Kelvin (1853) uitbreiden naar een schadetheorie welke via een scalaire parameter "D" een kwantitatieve evaluatie van de schade toelaat. Deze experimentele waarnemingen zullen vergeleken worden met andere experimentele methodes oa. de methode gebaseerd op de waarneming van de reductie van de stijfheid. Met behulp van een mixte numerieke-experimentele methode en een specifiek model zal de lokalistaie van de schade, en haar evolutie, bepaald worden. De uitbreiding naar een meer algemene anisotrope theorie zal eveneens ondernomen worden.