Beheerstool van het regenwater op wijkniveau, praktijk aanbeveling: GEQ06 - Infiltratie van hemelwater

Een infiltratievoorziening voor hemelwater slaat het hemelwater op dat over een natuurlijke of bebouwde oppervlakte vloeit om vervolgens in de bodem of ondergrond te infiltreren aan de hand van een geplaatste voorziening of een eenvoudige terreinwijziging. Deze actie is verschillend van een zogenaamde natuurlijke of passieve infiltratie in een doordringbare oppervlakte, ongeacht of deze natuurlijk of door de mens gemaakt is. In een natuurlijke omgeving vloeit het water eens de bodem verzadigd is in de richting van een helling en is dit niet meer beschikbaar voor infiltratie. Dankzij haar opslagcapaciteit vergroot een infiltratievoorziening het beschikbare water en verlengt het de actieve infiltratieperiode van het water in de bodem en de ondergrond. Door haar in de grond ingebedde plaatsing infiltreert het water bovendien lateraal in de bodem/ondergrond. De infiltratievoorziening verhoogt dus lokaal de capaciteit van de bodem/ondergrond om hemelwater te laten doorsijpelen om het verlies van de natuurlijke oppervlaktes (of beplante oppervlaktes) door de stadsontwikkeling te compenseren.
Op basis van de inbeddingsdiepte kunnen we een onderscheid maken tussen bovengrondse voorzieningen, geulen/sloten (infofiches OGE01 en OGE04) en de bekkens (infofiche OGE02), en ondergrondse infiltratievoorzieningen, dat zijn greppels (infofiche OGE05) en infiltratieputten (infofiche OGE06). Dankzij infiltratieputten kan het water naar grote dieptes infiltreren. Aangezien het vervuilingsrisico van het ondergronds water dat in verbinding staat met diepe
infiltratieputten groot is, beveelt Leefmilieu Brussel aan om die voorzieningen niet te gebruiken. Men moet ook een onderscheid maken tussen infiltratievoorzieningen en injectievoorzieningen.
Deze laatste injecteren hemelwater direct in de grondwatertafel. Deze laatste techniek maakt
geen deel uit van deze fiche en is overigens niet aanbevolen in het Brussels Hoofdstedelijk
Gewest (BHG) door het grote risico op vervuiling van het grondwater. Infiltratievoorzieningen
bevinden zich in een droge ondergrond of tenminste verwijderd van het grondwater. De
infiltratiecapaciteit en levensduur ervan zullen voor een bepaald terrein overigens des te groter
zijn als het grondwater diep ligt. Het geïnfiltreerde water kan namelijk een lokale verhoging van
de grondwaterspiegel creëren en zo de voorziening onderdompelen. Deze aanwezigheid van
grondwater zal de infiltratiecapaciteit stevig beperken.
De voordelen van hemelwater-infiltratie, die later in de tekst uiteen worden gezet, zijn
onmiskenbaar. Men moet deze praktijk echter toepassen op terreinen die hier het meest
geschikt voor zijn. Met deze mind set werd de kaart als bijlage uitgegeven op basis van de
hydrogeologische en topografische eigenschappen van het BHG.