Abstract
Wanneer iemand zich om medische redenen naar het ziekenhuis dient te begeven, is het essentieel dat hij of zij op een zo efficiënt mogelijke manier wordt behandeld. Hierbij is het van belang dat enerzijds de patiënt zich comfortabel in een taal kan uitdrukken en anderzijds dat het ziekenhuispersoneel de hulpvraag volledig begrijpt. De taalwetten van 1932 en 1963 dienden de tweetaligheid van de ziekenhuiszorg in Brussel te garanderen. De slagkracht van deze wetgeving kan evenwel in vraag gesteld worden. Dit concluderen we uit de almaar terugkerende discussies omtrent dit thema en wordt tevens bevestigd door resolutie 1469 van de Raad van Europa (7 oktober 2005). Het BRIO-taalbarometeronderzoek illustreert de taaldiversiteit van de potentiële patiëntengroep, maar ook langs de kant van de verzorgenden groeit de diversiteit.
Original language | Dutch |
---|---|
Number of pages | 2 |
Specialist publication | BRIO - Brussels Informatie-, Documentatie- en Onderzoekscentrum |
Publication status | Published - 2013 |
Bibliographical note
Rudi JanssensKeywords
- health care, Brussels, language policy