Criminology and the end of globalism

Vertrekpunt is de vaststelling dat een aantal ontwikkelingen in het huidige politieke landschap 10 jaar geleden ondenkbaar waren. Zo is er een opgang en normalisering merkbaar van autoritair-populistische discoursen in de (internationale) politiek. Dergelijke spreekregimes brengen een opmerkelijke verschuiving met zich mee op vlak van geijkte politieke communicatievormen, waarbij de grenzen van wat er gezegd mag worden, maar ook de manier waarop iets gezegd mag worden in politiek en samenleving, significant zijn veranderd. Denk aan het taalgebruik en de tweets van Trump, het openlijk in vraag stellen van de liberale democratie, van de legitimiteit van de media, van de rechterlijke macht en van het belang van een internationale rechtsorde.

Die autoritair-populistische discoursen staan voor een wereldbeeld gestoeld op meer sociaal-conservatieve en autoritaire waarden, ze spreken tot gevoelens van verlies van eigenheid en van controle (“we mogen niks meer”, “take back control”, “toekomst in eigen handen”), en ze zijn gericht op het beschermen van groepsidentiteiten (Brexit, America first). Een wereldbeeld dat uitgaat van tolerantie, pluralisme, universalisme, het belang van de rechtsstaat, mensenrechten, multilaterale coöperatie en een sterke internationale rechtsorde (globalisme) wordt steeds dwingender in vraag gesteld.

De criminologie moet in dit politiek klimaat veel meer zijn dan een leverancier van technische antwoorden op veiligheidsvraagstukken maar dient ze nadrukkelijk de status quo te bevragen en alternatieve manieren van denken mogelijk te maken.