Een kwalitatief onderzoek naar Active Ageing in de residentiële zorg.

Doel: Deze studie tracht na te gaan hoe Active Ageing - een concept, van de WereldGezondheidsOrganisatie (WHO, 2002), dat een optimale levenskwaliteit nastreeft door zich te richten op het totale welzijn, de participatie en de bescherming van de oudere persoon - kan toegepast worden binnen de residentiële zorg.
Methodologie: Een explorerend, kwalitatief onderzoek met een thematische analyse van vier semi-gestructureerde focusgroepen werd doorgevoerd. De samenstelling van deze focusgroepen bestond afzonderlijk uit rusthuisbewoners, kinderen van rusthuisbewoners, thuiswonende ouderen en gerontologen.
Resultaten: De respondenten duidden op het belang van het nastreven van Active Ageing binnen de residentiële ouderenzorg. Dit kan doorgevoerd worden door zich als rusthuis te richten op negen determinanten, namelijk: cultuur, gedrag, psychologische factoren, de fysieke en sociale omgeving, economische kenmerken, residentiële zorg, animatie en participatie. De zeven eerste determinanten zijn ook door de WHO (2002) erkend als belangrijke componenten om Active Ageing na te streven, de determinanten animatie en participatie zijn daarentegen als nieuw uit dit onderzoek naar voor gekomen en blijken binnen de residentiële zorg evenzeer belangrijk te zijn om het einddoel van Active Ageing, een optimale levenskwaliteit, te kunnen verzekeren.
Conclusie: Uit dit onderzoek blijkt Active Ageing binnen de residentiële zorg zinvol en belangrijk. Door zich te richten op negen verschillende determinanten kan men binnen de residentiële zorg Active Ageing nastreven. Deze set van determinanten is ruimer dan voorgelegd door de WHO (2002). Active Ageing biedt een kader om op een systematische wijze te werken aan kwaliteitszorg, waarbij een holistische benadering van de resident en de stimulatie van diens participatie centraal staan.
World Health Organisation, Active Ageing: a policy framework. 2002, World Health Organisation.