Het geweldsmonopolie en zijn limieten: het Evrm en ordehandhaving bij massabetogingen. Noot onder EHRM 24 maart 2011, Giuliani en Gaggio t. Italië en onder EHRM 21 Juni 2011, Shimovolos t. Rusland

Op 24 maart 2011 deed de Grote Kamer van het EHRM uitspraak over de zaak Giuliani en Gaggio. Deze zaak handelde over het overlijden van Carlo Giuliani door een politiekogel tijdens een betoging tegen de G8 in Genua. In de Italiaanse rechtszaak werd de politieman die de kogel afgevuurd had, vrijgesproken op basis van wettige zelfverdediging. Deze motivatie werd zowel gevolgd door de Kamer in eerste aanleg als door de Grote Kamer van het EHRM waarbij de zaak door de familie van Carlo Giuliani aanhangig gemaakt was. Wel besloot de Kamer dat er sprake was van een schending van de procedurele kant van artikel 2 EVRM, omdat er bepaalde fouten gemaakt geweest zouden zijn bij de gerechtelijke procedure, maar dit werd in het finale arrest door de Grote Kamer tegengesproken.

Mensenrechtenactivist Sergey Shimovolos werd gearresteerd, toen hij naar een protestmars wou afreizen. Hij werd meerdere keren om zijn identiteit gevraagd en onder dreiging van geweld naar het politiekantoor gebracht. Daar werd hij na 45 minuten weer vrijgelaten. Shimovolos maakte de zaak, na een vruchteloze procedure op nationaal vlak, aanhangig
bij het EHRM. Dat stelde dat zijn vrijheidsberoving in strijd was met artikel 5 EVRM en niet verantwoord kon worden door de uitzonderingen in dat artikel. Ook werd een schending van artikel 8 EVRM vastgesteld, aangezien Shimovolos onrechtmatig in een databank geregistreerd was.