Abstract
Onderzoek naar dyslexie werd de voorbije jaren sterk gedomineerd door de zoektocht naar de ultieme
achterliggende cognitieve oorzaak van dyslexie. Tot op heden bestaat er echter nog steeds geen consensus
over de precieze oorzaak van dyslexie. De meest dominante causale hypothese, met name de fonologische
defect hypothese, gaat uit van een redelijk specifieke achterliggende oorzaak. Omdat de problemen van
dyslectici zich vaak niet uitsluitend beperken tot de leesproblemen zelf, hebben heel wat onderzoekers
echter gezocht in de richting van meer algemene achterliggende causale factoren. Recent zijn enkele hypothesen
geformuleerd die stellen dat het kernprobleem van dyslectici het moeilijker kunnen opslaan betreft
van (impliciete) seriële orde informatie in het korte of langetermijngeheugen. In deze bijdrage wordt
verslag uitgebracht van een reeks van replicatiestudies die gebruik makend van verbeterde methoden tot
de conclusie leiden dat dyslectici geen specifiek probleem vertonen in het opslaan van (impliciete) seriële
orde informatie. Tot slot wordt ook ingegaan op de recente ‘multiple deficit’ modellen van dyslexie. De
implicaties voor de diagnostiek van dyslexie worden uiteengezet.
achterliggende cognitieve oorzaak van dyslexie. Tot op heden bestaat er echter nog steeds geen consensus
over de precieze oorzaak van dyslexie. De meest dominante causale hypothese, met name de fonologische
defect hypothese, gaat uit van een redelijk specifieke achterliggende oorzaak. Omdat de problemen van
dyslectici zich vaak niet uitsluitend beperken tot de leesproblemen zelf, hebben heel wat onderzoekers
echter gezocht in de richting van meer algemene achterliggende causale factoren. Recent zijn enkele hypothesen
geformuleerd die stellen dat het kernprobleem van dyslectici het moeilijker kunnen opslaan betreft
van (impliciete) seriële orde informatie in het korte of langetermijngeheugen. In deze bijdrage wordt
verslag uitgebracht van een reeks van replicatiestudies die gebruik makend van verbeterde methoden tot
de conclusie leiden dat dyslectici geen specifiek probleem vertonen in het opslaan van (impliciete) seriële
orde informatie. Tot slot wordt ook ingegaan op de recente ‘multiple deficit’ modellen van dyslexie. De
implicaties voor de diagnostiek van dyslexie worden uiteengezet.
Translated title of the contribution | Single or multiple cognitive causes of dyslexia? |
---|---|
Original language | Dutch |
Pages (from-to) | 25-38 |
Journal | Orthopedagogiek: Onderzoek en Praktijk |
Volume | 55 |
Issue number | 3-4 |
Publication status | Published - Mar 2016 |