Sur la langue nationale. Taal en taalpolitiek in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden en het jonge België.

In deze publicatie gaan we na welke rol taal en taalconflicten speelden in de amalgaampolitiek van Willem I en zijn Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Enerzijds concentreren we ons op de oppositie tussen het Nederlands en het Frans, en gaan we de historische wortels van het Belgische taalconflict na: hoe was het met de positie van het Nederlands gesteld toen Willem I aan de macht kwam, en welke acties ondernam hij om deze taal op te waarderen tot een nieuwe en volwaardige nationale taal? We geven daarbij niet alleen een overzicht van de taalpolitiek in Vlaanderen, maar gaan ook dieper in op het beleid gericht op de Franstalige gewesten: in welke mate wilde de vorst het Nederlands ook in Wallonië het Nederlands opleggen als eenheidstaal? Anderzijds buigen we ons ook over de vorm van het Nederlands zelf: hoe zag het taalgebruik in noord en zuid er daadwerkelijk uit, en hoe pasten discussies over taalnormen in de vernederlandsingspolitiek van Willem I? Is het waar dat het zuidelijke Nederlands sinds de splitsing van het taalgebied in de zestiende eeuw vervallen was tot het niveau van lokale dialecten, en luidde de hereniging in 1815 ook de definitieve doorbraak van een op Hollandse leest geschoeide standaardtaal in Vlaanderen in?