IceCube: Neutrino Observatory

IceCube is een deeltjesdetector op de Zuidpool die de interacties registreert van een bijna massaloos subatomair deeltje dat neutrino wordt genoemd. IceCube zoekt naar neutrino's uit de meest gewelddadige astrofysische bronnen: gebeurtenissen zoals exploderende sterren, gammastraaluitbarstingen en cataclysmische verschijnselen met zwarte gaten en neutronensterren. De IceCube-telescoop is een krachtig instrument om te zoeken naar donkere materie en kan nieuwe fysische processen onthullen die verband houden met de raadselachtige oorsprong van de deeltjes met de hoogste energie in de natuur.

Het hoofddoel van het IceCube-experiment is het identificeren en onderzoeken van de inwendige motoren van de kosmische versnellers die verantwoordelijk zijn voor de meest energetische kosmische straling die op aarde wordt waargenomen. De detector bevindt zich dicht bij de geografische zuidpool en bestaat uit een oppervlaktedetector (IceTop) met een oppervlakte van 1 vierkante kilometer voor onderzoek naar kosmische straling en ongeveer 5200 sensoren die begraven zijn in het diepe gletsjerijs op dieptes tussen 1450 m en 2450 m, wat neerkomt op 1 kubieke kilometer geïnstrumenteerd ijs om hoogenergetische neutrino's te detecteren.
neutrino's te detecteren. De volledige detector werd voltooid in december 2010 en verzamelt sindsdien gegevens. Na de ontdekking van hoogenergetische kosmische neutrino's in 2013 werd het duidelijk dat een uitbreiding van het observatorium nodig is om voldoende statistieken bij hogere energieën te verkrijgen om de details van het waargenomen kosmische neutrino-spectrum te onderzoeken.