Een geïntegreerd kader voor niet-lineaire systeemidentificatie

Het hedendaags ontwerp van systemen en controlelussen start vanaf wiskundige modellen. Veel van deze systemen werken in nietlineaire omstandigheden zodat er ook nietlineaire modellen nodig zijn voor hun ontwerp en regeling. De kost en de kwaliteit van de modellen wordt een beperkende factor voor toekomstige technologische ontwikkelingen.

Nietlineaire systeemidentificatie ontwikkelt een systematisch benadering van het modelleringsprobleem. Startend van experimentele gegevens wordt een model geschat. In het verleden werd een groot aantal methoden voorgesteld. Het doel van dit project is om deze samen te brengen in een globaal theoretisch kader dat toelaat om het beste van deze verschillende methoden samen te brengen gebruik makend van de wiskundige technieken die recent werden ontwikkeld.
- Deze leiden tot een beter theoretisch inzicht in het nietlineaire systeemidentificatie probleem,
- Laten het ontwikkelen van krachtiger technieken toe.
- Deze laten eveneens toe om problemen op te lossen die tot vandaag te moeilijk waren voor de klassieke methoden.

Het basisidee is om onderliggende structurele eigenschappen zichtbaar te maken, startend vanaf de experimentele gegevens.
Deze technieken worden niet alleen toegepast in de traditionele ingenieursproblemen, bvb. mechanica, elektriciteit, elektronica, telecommunicatie, maar ook in nieuw ontluikende gebieden zoals biomechanica en biomedische toepassingen.