Argumentatie en creatie

Uitgangspunt van het onderzoek is de vaststelling dat semiotische en poëtische benaderingswijzen van de creativiteit in plaats van elkaar aan te vullen, elkaar uitsluiten. De werkhypothese bestaat derhalve in het ontwerpen van een hermeneutisch model voor het lezen van de poëtische teksten, waarbij rekening gehouden wordt met alle aspecten die volgens de semiotiek en de Poëtica aan de oppervlakte treden bij het creatie-receptie proces. Tijdens het eerste jaar worden de vier interpretatieperspectieven - pragmatisch, mimetische, intertextuele en imago-morphologisch - theoretisch afzonderlijk benaderd. Daarna zal men overgaan tot de studie van hun interactiviteit bij het bekomen van het hermeneutisch model. Tijdens het tweede jaar wordt het hermeneutisch model voor de poëtische tekst voorgesteld, waarbij het operationeel karakter ervan getoetst wordt aan de hand van toepassingen in de literatuur: Bonnefoy, Pound, Hölderlin, Zola,.. Tijdens het derde jaar zal het hermeneutisch model voor de poëtische tekst en diens operationaliteit ook getoetst worden in toepassingen op andere kunstvormen: de schilderkunst, de beeldhouwkunst, de architectuur en de muziek.