Isotopenanalyses zijn onmisbaar in de archeologie. De toepassing ervan op menselijke resten heeft ons begrip van dieet en migratiepatronen in vroegere bevolkingsgroepen drastisch veranderd. Echter, elke methode heeft haar begrenzingen. Doorgaans wordt er één monster per individu genomen dat slechts een enkele isotopenwaarde oplevert die het gehele palet aan isotopenwaardes van een individu zou moeten vertegenwoordigen. Hoewel dit een geldig isotopisch gemiddelde van het leven
weergeeft, wordt hierbij tegelijkertijd aangenomen dat het dieet en de geografische bewoningsplaats constant is gebleven en blijven veranderingen daarin onopgemerkt.
Het doel van dit project is het reconstrueren van de levensstijlen van verschillende Europese populaties in de prehistorie en te onderzoeken hoe dieet en geografische mobiliteit per leeftijdsgroep en seizoen verschilde. Om dit te bereiken zal het project een bemonsteringsmethode ontwikkelen dat de simultane analyse van meerdere isotopen toelaat in geproportioneerde periodes van het leven. Hiertoe zal menselijk tandglazuur en dentine uit de 1e, 2e en
3e molaar incrementeel bemonsterd worden, welke dan een reeks aan isotopenwaardes (H, C, N, O, S, Sr) oplevert. Deze methodologie kan vervolgens op menselijke resten uit heel Europe toegepast worden, waardoor ons begrip van prehistorische levensstijlen, die afhankelijk moet zijn geweest van hun omgeving, aanzienlijk wordt verbeterd.