Bouwen aan de toekomst van arbeids- en organisatiepsychologie: Naar de ontwikkeling van praktische instrumenten

Het afgelopen decennium lijkt de psychologie een crisis door te maken die al haarsubdisciplines, waaronder arbeids- en organisatiepsychologie. Veel academici hebbensteeds kritischer worden over het theoretische landschap in de psychologie (Ellemers, 2013),het gebrek aan repliceerbaarheid van onderzoek (Open Science Collaboration, 2015), de prevalentie vanTwijfelachtige onderzoekspraktijken (Butler, Delaney, & Spoelstra, 2017), de praktische enmaatschappelijke relevantie van ons onderzoek (Briner & Rousseau, 2011), de opkomst van geestelijke gezondheidproblemen in de academische wereld (Levecque, Anseel, De Beuckelaer, Van der Heyden, & Gisle, 2017),de problemen met ongelijkheden op universiteiten (Burkinshaw & White, 2017), en de andmethodologisch isomorfisme dat overwegend kwantitatief, positivistischepistemologieën (Edwards & Berry, 2010).Hoewel de bovengenoemde kwesties algemeen aanvaard zijn en goed zijngedocumenteerd, voelen veel wetenschappers zich nog steeds verbijsterd over hoe zinvolle veranderingen kunnen worden doorgevoerd.Veel van deze problemen lijken systemisch en onderling verbonden te zijn. Bijvoorbeeld de manier waaropdat het wetenschappelijke publicatiesysteem is georganiseerd en de stimuleringsstructuren worden gebruikt inacademische wereld (bijvoorbeeld focus op hoeveelheid publicaties, op impactfactoren van tijdschriften of opaantal citaties) heeft perverse effecten die het welzijn van onderzoekers bedreigen en researchersde kwaliteit van wetenschappelijk onderzoek (Chambers, 2019). Het aanpakken van een van deze problemen kan verschijnenmoeilijk of zelfs onmogelijk, omdat het mogelijk vereist dat tegelijkertijd andere gerelateerde problemen worden aangepakt, zoalsgoed. Desalniettemin zijn er al veel oplossingen voor de bovengenoemde problemen:suggereerde. Voorregistratie van onderzoek en geregistreerde rapportages kan bijvoorbeeld helpen om:problemen aan te pakken die verband houden met twijfelachtige onderzoekspraktijken, zoals hypothetiseren na deResultaten zijn bekend (HARKing) (Munafò et al., 2017). Het bestaan ​​van dezeoplossingen is niet altijd goed bekend in de bredere WOP-gemeenschap of de acceptatie van dergelijkepraktijken kunnen ontmoedigend lijken.