Het weer en klimaat op aarde zijn cyclisch op verschillende tijdschalen. Mensen zijn het meest vertrouwd met het dagelijkse
variaties in oppervlaktetemperaturen of de seizoenscyclus. Over geologische tijdschalen heen, de astronomische
configuratie ten opzichte van de zon veroorzaakt ook ritmische klimaatveranderingen, met bekende periodiciteiten.
Inderdaad, zwaartekrachtinteracties van het zonnestelsel beïnvloeden de oriëntatie en positie van de aarde die de
verdeling van binnenkomende zonnestraling, zoals het tempo van de Quartaire ijstijden illustreert. drie parameters,
vaak aangeduid als Milankovitch-parameters, controleren de astronomische configuratie van de aarde: de precessie en
scheefstand van de aardas (perioden: respectievelijk 20 en 41 duizend jaar), en de excentriciteit van de aardas
baan (meerdere perioden van ~ 100, 405 en ~ 2400 duizend jaar).
Dit wetenschappelijke netwerk brengt geologen, astronomen en signaalverwerkers samen om te identificeren, te extraheren en
astronomisch gedreven klimaatveranderingen, vastgelegd in sedimentaire geologische archieven, interpreteren door middel van:
tijdreeksanalyse. Het bestuderen van oude klimaatsignalen biedt gedetailleerde inzichten in de klimaatdynamiek in het verleden,
inclusief hun chronologie en tempo. Door de verdeling van zonne-energie (in tijd en ruimte) te sturen,
Milankovitch-parameters beïnvloeden verschillende klimaatprocessen (temperatuur, neerslag, oceaan, &
atmosfeercirculatie enz.) die uiteindelijk sedimentatiepatronen wijzigen. Daarom is de identificatie van
deze astronomische cycli gegraveerd in oude sedimentaire sequenties (cyclostratigrafie) reconstrueert de
hartslag van vroegere klimaattoestanden (paleoklimatologie) en als een metronoom, hun frequenties nauwkeurig
reconstrueren van geologische tijdschalen (astrochronologie).
De studie van astronomische klimaatforcering en de toepassing van cyclostratigrafie kende een spectaculaire
groei in de afgelopen decennia. In 2018, de eerste Cyclostratigraphy Intercomparison Project (CIP) workshop
vormde de eerste poging om verschillende methodologische benaderingen te vergelijken en de globale
gemeenschap rond standaard, uniforme en betrouwbare procedures. De resultaten, samengevat in een review paper
gepubliceerd in Earth-Science Reviews (Sinnesael et al., 2019) concludeerde: [1] Er is behoefte aan verdere
organisatie van de cyclostratigrafische gemeenschap (bijvoorbeeld om verschillende methodologieën te stroomlijnen); [2]
Cyclostratigrafie is een trainbare vaardigheid, maar momenteel hebben veel universiteiten geen specifieke middelen voor training en
onderwijs. Vandaag een reguliere nieuwsbrief, een speciaal gratis open-access tijdschrift, een wetenschappelijke podcast met de titel
CycloPod en een educatieve website www.cyclostratigraphy.org verbinden de cyclostratigrafie-gemeenschap.
CycloNet bouwt deze inspanning uit tot een echt en duurzaam wetenschappelijk onderzoeksnetwerk gecoördineerd in Vlaanderen,
met partners uit heel Europa en open voor de wereldgemeenschap. CycloNet structureert en officialiseert
de Europese groeiende cyclostratigrafische gemeenschap, in nauwe samenwerking met Amerikaanse partners in de CycloAstro
project (https://sites.google.com/view/cycloastro/). Tegelijkertijd creëert CycloNet een platform voor
het stroomlijnen en integreren van nieuwe multidisciplinaire benaderingen. De belangrijkste wetenschappelijke doelen voor CycloNet in
de komende vijf jaar zijn:
1) Zet een diverse en duurzame gemeenschapsstructuur op, steunend op uitwisseling, interactie en training. Het
biedt een gratis state-of-the-art digitaal educatief platform, voor lezingen om inspiratie op te doen en voor
studenten om zelfstudie te doen. Het organiseert jaarlijkse veldtrainingen voor beginnende cyclostratigrafen
en mid-career geologen die hun "vaardigheden" willen uitbreiden. De laatste groep is bedoeld om getuige te zijn van een
snelle uitbreiding van cyclostratigrafietraining in BSc- en MSc-programma's wereldwijd.
2) Onderzoek stimuleren door nieuwe methodologische benaderingen die geavanceerde signaalverwerkingstechnieken toepassen,
gedreven door samenwerking tussen cyclostratigrafen, astronomen, signaalverwerkingsingenieurs en
klimaatmodelleurs. Meer voorkennis (bijv. astronomische oplossingen) opnemen in cyclostratigrafische
analyses, terwijl tegelijkertijd astronomische modellen worden getest aan de hand van geologische gegevens.
3) Organiseer een tweede Cyclostratigrafisch Intercomparison Project, in Brussel in 2023 of 2024. Opzetten
regelmatige bijeenkomsten (online, hybride & fysiek) om resultaten en nieuwe ontwikkelingen te presenteren, evenals
gedetailleerde veldstudies/bemonsteringsmissies om nieuwe ontwikkelingen en methodologieën op de ontsluiting te testen.