Digitale transformaties in cultuur- en kunsteducatie

Cultuur- en kunstparticipatie vinden steeds vaker plaats zowel in fysieke, traditionele instituties (bv. het museum, het kunstencentrum of de (kunst)school) als via digitale wegen. Het groeiende belang van digitale vormen werd onlangs zeer zichtbaar door de gevolgen van de Covid-19-maatregelen op de kunst- en cultuursector, en het formele en DKO-onderwijs. In theoretische bijdragen wordt gesteld dat deze digitale (informele) ruimtes nieuwe praktijken en functies mogelijk zouden maken, terwijl ze mogelijk concurrentie vormen voor traditionele (fysieke) vormen van cultuurbemiddeling. Hoe kan de cultuuragoog en -educator zich hierin bewegen? Het voorgestelde onderzoeksprogramma zal ons beter in staat stellen om sociale praktijken en functies van (digitale) cultuur- en kunsteducatie te begrijpen door het gebruik van kwalitatieve onderzoeksmethoden die huidige (ped)agogische acties en denken beschrijven. Zo hopen we onderzoek over cultuureducatie en cultuurparticipatie te verbinden met nieuwe praktijken binnen digitalisatie van onderwijs. Beide zijn onderzoekslijnen binnen de vakgroep die we hopen dieper met elkaar te verbinden door dit onderzoeksprogramma.