Onderzoek op het apelinergische systeem in autosomaal dominant polycystische nierziekte

Autosomaal-dominant polycystische nierziekte (ADPKD), gekenmerkt
door de continue groei van niercysten, is de 4de meest voorkomende
oorzaak van nierfalen. Het enige medicijn is tolvaptan, dat het effect
van vasopressine (AVP) tegengaat, maar gezien het beperkt
therapeutisch effect en significante bijwerkingen blijven nieuwe
behandelingsstrategieën noodzakelijk. Het antidiuretisch effect van
AVP wordt tegengegaan door apeline. Samen met apela en de
apeline receptor (APLNR), vormt apeline het apelinergisch systeem
(AS). Hoewel het AVP-systeem duidelijk een rol speelt in ADPKD, en
ondanks het potentieel van het AS in therapie tegen nier- en
cardiovasculaire ziekten, is er weinig geweten over het AS in
ADPKD. Ons onderzoek toont aan dat ondanks een reductie van
apeline-expressie in de hypothalamus, apeline- en APLNR-expressie
verhoogd zijn in niercelmodellen van ADPKD. ADPKD-patiënten met
normale nierfunctie hadden ook een verhoogd circulerend apeline.
We stellen dus dat een veranderd AS het cellulair en moleculair
ADPKD-fenotype beïnvloedt. Wij zullen grondig de veranderingen, de
achterliggende mechanismes en de contributie in cystevorming van
het AS, inclusief de interactie met het AVP-systeem, onderzoeken in
patiënten en verschillende ADPKD-modellen (unieke humane
niercelmodellen en muismodel). Zo zullen we belangrijke kennis over
de het AS in nierfysiologie, de rol van het AS in de pathofysiologie
van ADPKD en het therapeutisch potentieel van het AS in ADPKD
vergaren.