Verborgen door vuur -- Inzicht en in de nabew erking van de doden voorafgaand aan crematie

Crematie was een van de dominante begrafenisritussen vóór de
opkomst van het christendom in Europa. De behandeling van de
doden voorafgaand aan de crematie is dus onzichtbaar voor
archeologen, vanwege de drastische reeks veranderingen die bot
doormaakt bij verhitting. Dit werk heeft tot doel de tijd tussen
overlijden en crematie te bepalen en de patronen van behandeling
van menselijke resten voor crematie te identificeren. Eerder werk
door de aanvrager identificeerde een mogelijk signaal van het
spoorelement [kalium (K)] in de extracellulaire vloeistof dat gestaag
afneemt bij ontbinding en verbranding overleeft. Als endogeen K
diagenetisch resistent is, zou dit betekenen dat de tijd dat de
overledene werd blootgesteld kan worden geïdentificeerd met een
resolutie van een paar maanden. De structurele en chemische
veranderingen in het bot als gevolg van diagenese en verbranding
zullen worden bestudeerd met behulp van nieuwe analytische
methoden. Archeologisch onverbrand en verbrand bot zal worden
vergeleken met synthetische apatieten met veel voorkomende 'echte'
substituties om meer te weten te komen over de thermische stabiliteit
van de elementen van interesse. De resultaten van deze studie
zouden het bestaan van de veelbesproken nabewerking van de
doden voorafgaand aan crematie bevestigen en de identificatie van
de ruimtelijke spreiding en mogelijk de oorsprong van deze ritussen
mogelijk maken.