Identificatie van niet-lineaire systemen en toepassingen op hoogfrequente systemen.

Identificatie van niet-lineaire dynamische systemen is een generiek probleem dat aan de basis ligt van een grote verscheidenheid van toepassingen. Op dit ogenblik bestaat er een gevestigde theorie voor het meten/ modelleren/ identificeren van lineaire systemen. De voornaamste beperking van deze theorie is echter precies de lineariteits-onderstelling. Dit is een essentiele beperking die echter toeliet om 'universele' methoden te ontwikkelen en ter beschikking te stellen van de wetenschapper als een standaard werktuig. Dit verklaart ook de grote populariteit en het enorme succes van de lineaire aanpak. Nochtans is de lineariteitsonderstelling in de praktijk niet geldig, zodat er thans een grote nood en vraag bestaat om ook een 'universele' niet-lineaire modellering ter beschikking te stellen. Het blijkt echter dat dit te hoog gegrepen is. Er bestaat geen alomvattende niet-lineaire theorie (ter verduidelijking: men kan een theorie opstellen voor de olifanten, maar het universeel beschrijven van de niet-olifanten is nagenoeg uitgesloten).



In dit project wordt de klasse van lineaire systemen uitgebreid tot die klasse van niet-lineaire systemen waarvoor geldt dat een periodieke ingang resulteert in een periodieke uitgang met dezelfde periode. Ondanks het feit dat deze keuze heel wat typisch nietlineaire gedragingen uitsluit (bvb. periode verdubbeling, bifurcaties, chaos) is het toch een significante uitbreiding. Systemen met harde saturatie, discontinuiteiten, dynamisch nietlineair gedrag,... behoren ertoe.



De drie basisstappen (experiment, modelstructuur, model extractie) zullen worden bestudeerd.