De toevoeging van superabsorberende polymeren in
cementgebonden materialen verbetert het zelfherstellende vermogen
door een meer continue watertoevoer. Met behulp van ultrasone
oppervlaktemetingen werd de heling van scheuren in de tijd gevolgd
en konden deze resultaten worden gelinkt aan de visuele sluiting,
gemeten door middel van microscopie. De link met het herwinnen
van de mechanische eigenschappen, het uiteindelijke doel van elk
zelfherstellend materiaal, moet echter nog worden bestudeerd. De
gevoeligheid van ultrasone golven voor de elastische eigenschappen
van materialen impliceert de mogelijkheid tot kwantificering van de
stijfheid van gevormde helingsproducten, waardoor het
zelfherstellend vermogen op een niet-destructieve manier kan
worden voorspeld. Bovendien zal ultrasone tomografie meer
informatie verschaffen over de locatie van effectief geheelde zones
binnenin de scheur door het scannen van het volledige oppervlak.
Ten slotte zal het construeren van een contactloze ultrasone
opstelling de metingen vergemakkelijken, in-situ monitoring van het
zelfherstellende mechanisme ondersteunen en de mogelijkheid tot
geautomatiseerde evaluatie introduceren.