Studie naar de enantioselectiviteit van recent ontwikkelde chirale stationaire fasen in de context van de ontwikkeling van snelle generische scheidingsstrategieën.

Sinds de ontdekking dat chiraliteit van moleculen belangrijke implicaties kan hebben in het domein van geneesmiddelenontwikkeling, is het concept "chiraliteit van een geneesmiddel" een hot topic geworden in de farmaceutische industrie. Immers, een bepaald molecule kan voorkomen onder vorm van verschillende enantiomeren, die elk een verschillende activiteit kunnen uitoefenen in het lichaam. Wetgevende instanties geven daarom duidelijk aan dat de ontwikkeling van enantiozuivere geneesmiddelen wordt verkozen, terwijl men simultaan ook moet kunnen aantonen dat die werkelijk zuiver zijn. Daarom is de ontwikkeling van chirale scheidingsmethoden van groot belang. Chirale methodeontwikkeling vergt echter veel tijd en gezien de "time-is-money" cultuur in de industrie, werkt het departement reeds vele jaren aan het ontwikkelen van generische scheidingsstrategieen m.b.v. chromatografische technieken zeals HPLC en superkritische vloeistofchromatografie. Dit zijn strategieën die vrij snel een chirale scheidingsmethode opleveren in een relatief beperkt aantal vooraf gedefinieerde experimenten. Eerder werden strategieën gedefinieerd voor verschillende chromatografische scheidingstechnieken (polaire organische solventen chromatografie, normaalfase-, omkeerfase- en superkritische vloeistofchromatografie), telkens gebruik makend van polysaccharide chirale stationaire fasen (CSP). Echter, de wetenschap staat niet stil en intussen zijn reeds andere types stationaire fasen gecommercialiseerd die mogelijks betere resultaten geven dan de reeds gebruikte. Daarom heeft dit project als doel om na te gaan of de nieuwere types CSP voldoende enantioselectiviteit bezitten om in een generische strategie opgenomen te worden, en dit voor elke reeds beschouwde chromatografische scheidingstechniek (NPLC, RPLC, POSCen SFC).