Overzicht en vergelijkende studie van technieken voor de detectie van niet-lineaire distorsiers

Bijna alle structuren vertonen in de praktijk in zekere mate een niet-lineair gedrag. Vermits de meerderheid van de huidige beschikbare analyseprocedures gebaseerd zijn op lineariteitprincipes is het uiterst belangrijk om bij de aanvang van het experiment een lineariteitstest uit te voeren. Indien deze veronderstelling niet opgaat, kunnen ernstige fouten geïntroduceerd worden bij de verwerking van de resultaten. De eerste stap is dus het selecteren van procedures die kunnen gebruikt worden om na te gaan of de te testen structuur al of niet een lineair gedrag vertoont. Hoewel er in de literatuur verschillende detectiemethoden beschreven zijn, bestaat er geen algemene werkwijze om ingang-uitgang-relaties in niet-lineaire systemen te detecteren. Dit project zal een overzicht geven van de detectietechnieken die beschreven zijn in de literatuur: de verschillende soorten excitatiesignalen, de principes van superpositie, homogeniteit en reciprociteit, de Bode plot, de Nyquist plot, demping plots, de inverse receptance techniek, de complexe stijfheidstechnieken, de Hilbert transformatie, de power weighting techniek, de corehentie, de non-causal power ratio techniek, de coherentie functie, de bispectrale analyse, de correlatie test, de harmonische detectiemethode, hogere orde FRF, de reciprocal modal vectors methode, de linearity factor methode, het gebruik van spatiale data om de niet-lineaire bijdragen te detecteren en onze eigen ontwikkelde multisinus excitatie methode. De prestaties van al deze verschillende detectietechnieken zullen bestudeerd worden op een 'quarter car' meetopstelling. De resulterende overzichtstabel die hierbij zal opgesteld worden moet het de lezer mogelijk maken een detectiemethode te selecteren die het best past bij zijn probleem.