TAURUS: Het volgen van de (post)middeleeuwse agrarische (r)evolutie met behulp van grootte en vorm bij vee

Demografische veranderingen aan het einde van de Middeleeuwen leidden tot een groeiende vraag naar voedselproducten in Noordwest-Europa. Dit zette uiteindelijk een reeks innovaties in gang (o.a. invoer van verbeterde veedierrassen) om de agrarische productie op te drijven. Over deze zogenaamde (tweede) agrarische revolutie bestaat echter onenigheid of het ging over een korte, revolutionaire periode, of dat zij meer gradueel verliep en wortels had in de late Middeleeuwen. Deze studie benadert dit probleem via de vorm en grootte van (post-)middeleeuwse runderresten als proxy voor rassenverbetering in de zuidelijke Lage Landen. Via de combinatie van 3D-scans met morfometrische analyse (de studie van metingen) van archeologische rundertanden en -kaken, worden de aard en het verloop van de agrarische revolutie onderzocht. De mate van variatie in de tandmorfologie is indicatief voor het aantal populaties van waaruit dieren werden aangevoerd en de intensiteit van handel. Een analyse van strontium- en zuurstofisotopen op een staal tanden geeft inzicht in het transport van runderen en hun herkomst. Via toepassing van de nieuwste technieken uit de natuurwetenschappelijke archeologie, richt dit project zich op de opheldering van een oud probleem binnen de agrarische geschiedenis dat zich moeilijk laat bestuderen op basis van enkel schriftelijke bronnen. De resultaten dragen bij aan ons begrip van de ontwikkeling van moderne veeteeltpraktijken en aspecten van de hedendaagse maatschappij.