De vroegste stadsbewoners en de ontwikkeling naar hun stedelijke omgeving: Een historische, (bio-) archeologische en cartografische studie naar de stedelijke ontwikkeling van twee parochies in Ieper, Vlaanderen.

Wie waren de allereerste stadsbewoners die de fundamenten legden van de eerste stedelijke ruimten
in de middeleeuwse stad en hoe gaven zij hun stedelijke omgeving vorm? De oorsprong van steden
is lang het centrum van debat geweest, dat werd gedomineerd door tegenstrijdige ideeën van
Pirenne en Verhulst. Cruciaal, maar onderbelicht in dit narratief, zijn de eerste stadsbewoners, die
hun vroegste stedelijke omgeving vormgaven op basis van hun sociaaleconomische activiteiten.
Daarenboven is het ook nog steeds niet duidelijk genoeg hoe delen binnenin de stad op verschillende
manieren ontwikkelden, dankzij die diverse sociaaleconomische activiteiten. Dit project streeft er
daarom naar om meer inzicht te bieden in die vroegste stadsbewoners en hoe zij hun omgeving
vormgaven, aan de hand van een vergelijkende studie met subaltern inzicht. Dit interdisciplinair
project is het eerste dat (bio-)archeologisch onderzoek koppelt aan historische, cartografische en
toponymische bronnen, die inzicht bieden in de geografische oorsprong van de vroegste
stadsbewoners, hun economische activiteiten en hun relatie tot de stedelijke ruimte. De
middeleeuwse stad Ieper in de Zuidelijke Nederlanden biedt veel potentieel om dit te bestuderen en
het debat vooruit te helpen. Ieper ontwikkelde snel tot één van de meest invloedrijke Europese
steden dankzij zijn handel en productie en biedt nieuw bronnenmateriaal om de vroegste
stadsbewoners in relatie tot hun omgeving te bestuderen