De mensen achter de as. Interacties tussen bioarcheologisch en geochemisch onderzoek voor de analyse van verbrande menselijke resten in forensische en archeologische contexten.

Verbrande menselijke resten zijn in verschillende vakgebieden het onderwerp van studie. Forensische onderzoekers bestuderen brandslachtoffers en archeologen onderzoeken crematies als funeraire praktijk van oude populaties. Door de hoge temperaturen (>1000°C) tijdens het verbrandingsproces, verandert de chemische compositie van de botten en ontstaan er deformaties op macro- en microscopisch niveau. In combinatie met allerlei (post)depositionele processen, bemoeilijkt dit het identificeren van de resten. Geslachts- en leeftijdsbepalingen en de identificatie van pathologieën zijn essentieel om slachtoffers te identificeren, maar zijn ook belangrijk voor het reconstrueren van demografische patronen in antieke populaties. Dit onderzoek zal bioarcheologische en geochemische geslachts- en leeftijdsbepalingsmethoden ontwikkelen en combineren die archeologen en forensische wetenschappers de juiste middelen zullen bieden om verbrande menselijke resten te identificeren. Macroscopische (osteologie), microscopische (histologie, TCA, micro-CT scanning) en geochemische (isotopen) methoden zullen worden toegepast op twee crematiecollecties waarvan geslacht en leeftijden gekend zijn. Vervolgens zal de efficiëntste combinatiemethode getest worden op archeologische collecties uit België om zo antieke populatiedynamieken en demografische tendensen te bestuderen. Tot slot zal deze vernieuwende techniek toepasbaar zijn in veel vakgebieden die de impact van vuur op botmateriaal onderzoeken.