Naar een neo-ecologische ethiek van solidariteit: aan analyse van de participatieve en distributieve dimensies van intragenerationele en intergenerationele klimaatrechtvaardigheid.

Gezien de omgekeerde relatie tussen de historische verantwoordelijkheid en de kwetsbaarheid voor de mondiale klimaatverandering, is de integratie van zowel het intra- als intergenerationele aspect in een theorie over klimaatrechtvaardigheid noodzakelijk. De klemtoon op intragenerationele (i.e. ruimtelijke) distributie -heden dominant in zowel het pragmatisch-politieke discours van het Kyoto Protocol en het Akkoord van Kopenhagen als het theoretische discours - laat echter intragenerationele participatie, alsook de gehele intergenerationele kwestie, buiten beschouwing. De hoofddoelstelling van dit project bestaat uit de constructie van een opvatting over klimaatrechtvaardigheid die rekening houdt met zowel huidige als toekomstige generaties en die zowel de participatieve als de distributieve dimensie integreert. In de eerste fase zal nagegaan worden welke specifieke participatieve en distributieve kwesties inherent zijn aan de inter- en intragenerationele aspecten van klimaatrechtvaardigheid. De bevindingen hieruit zullen in de tweede fase leiden tot de constructie van een overkoepelend ethisch perspectief op klimaatrechtvaardigheid. Deze normatieve fase behelst een analyse van enerzijds de ethiek van verbondenheid, om participatieve rechtvaardigheid te conceptualiseren, en anderzijds van het neo-ecologisch perspectief op distributieve rechtvaardigheid.