Inzicht in snelle klimaatvariaties tijdens de Late Ordovicium (~ 450 Ma) in termen van astronomische forcing (FWO)

Het documenteren van het klimaat van het verleden is cruciaal om toekomstige klimaatveranderingen te begrijpen en om klimaatmodellen beter te kalibreren. De gekozen periode voor dit paleomilieuonderzoek is bijzonder intrigerend en bevat cruciale informatie over de processen achter snelle en brutale variabiliteit van het klimaat. De Ordovicium-periode (450 Ma) werd gekenmerkt door CO2-concentraties tot 10
tijden hoger dan vandaag en het virtuele gebrek aan vegetatie op de continenten. De meeste landmassa's lagen ten zuiden van de evenaar en een gigantische oceaan bezet het noordelijk halfrond. Een ander fascinerend kenmerk is de onderbreking van de warme omstandigheden door korte, maar waarschijnlijk intense, klonters van ijstijden. Deze specifieke omgeving biedt de mogelijkheid om extreme klimatologische omstandigheden, snelle overgangen van warm naar koud klimaat, en de werking van een klimaatsysteem te bestuderen zonder het CO2-sinkeffect van continentale vegetatie. Gebruikmakend van verschillende technieken voor tijdreeksanalyse toegepast op beschikbare geochemische en geofysische gegevensreeksen, kunnen klimaatcycli worden geïdentificeerd in het gesteentebestand. Dit project omvat ook de toepassing van een klimaatmodel op de randvoorwaarden die zijn afgeleid voor deze specifieke periode in de geschiedenis van de aarde. Deze methodologie resulteert in een beter inzicht in de oorzaken, timing en duur van de Ordovicium-Silurische klimaatgebeurtenissen en werpt een licht op de rol van astronomisch aangedreven variaties in zonnestraling.