Het verband tussen depressie en dementie ontrafelen om diagnostische en behandelingsmogelijkheden te verbeteren.

Neuropsychiatrische aandoeningen zijn wereldwijd een belangrijke oorzaak van disorders, en verwacht wordt dat de aantallen de komende decennia sterk zullen toenemen, voornamelijk als gevolg van de vergrijzing - aangezien leeftijd de belangrijkste risicofactor is (1). In de leeftijdscategorie van 60+ heeft 15% een neuropsychiatrische aandoening. Verwacht wordt dat het aantal mensen in deze leeftijdsgroep tegen 2050 zal zijn verdubbeld (2) . Depressie treft ongeveer 1-5% van de algemene oudere bevolking, en 13,5% van de ouderen die thuiszorg nodig hebben (3).
De ziekte van Alzheimer (AD) is de meest voorkomende neurodegeneratieve hersenaandoening die dementie veroorzaakt. Ondanks aanzienlijke vooruitgang in het onderzoek naar de ziekte van Alzheimer in het afgelopen decennium, is deze verwoestende aandoening momenteel nog steeds ongeneeslijk. Het concept en de definitie van AD zijn echter veranderd, waarbij wordt erkend dat AD een continuüm is met een lange preklinische fase (die subjectieve cognitieve achteruitgang, SCD, omvat), een fase van milde cognitieve stoornissen (MCI) en een fase van dementie (4). De preklinische fase biedt unieke mogelijkheden voor preventie van AD door vroegtijdige opsporing van AD-pathologie en farmacologische behandeling met ziektemodificerende geneesmiddelen die in ontwikkeling zijn.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)