Het intellectuele anarchisme in België wordt in de secundaire literatuur over het anarchisme stiefmoederlijk behandeld. De meeste aandacht in studies over het Belgische anarchisme, zoals die van Jan Moulaert, gaat uit naar het arbeidersanarchisme. Kernen als de ULB en de Van Nu en Straks-groep in Brussel worden weliswaar vermeld en het anarchisme van bepaalde figuren als Verhaeren, Vermeylen en Reclus is al gedeeltelijk bestudeerd, maar de werkelijke omvang en impact ervan is nog niet in kaart gebracht.