“Voicing” van jongeren die leven in sociale risicosituaties: collaboratieve onderzoekspraktijken ontwikkelen

De tweede termijn van dit IRP is gericht op het ontwikkelen en implementeren van collaboratieve onderzoekspraktijken met jongeren in sociale risicosituaties en hun context. Situaties en omstandigheden, zoals migratie, armoede, geweld, gewapend conflict, sociale uitsluiting, gezondheidsproblemen, leven op straat, juridische problemen, criminaliteit en het ontbreken van een diploma of baan hebben een impact op het leven van kinderen en jongeren wereldwijd. Het is net in stedelijke settings, zoals Brussel, dat deze mondiale en lokale vraagstukken elkaar ontmoeten. Het kinderrechtenpersperspectief stimuleert de ontwikkeling van sterke empowerment, participatieve en sociopolitieke praktijken die effectieve gevolgen kunnen hebben voor de dagelijkse context van jongeren. Collaboratieve onderzoekspraktijken kunnen jongerenpraktijken ondersteunen en transformeren en bovendien bijdragen aan het empoweren van de betrokken jongeren en hun context. Dit vereist een interdisciplinaire benadering van jongeren in risicosituaties en hun context, waarbij perspectieven en ervaringen uit zowel de praktijk als onderzoek, van volwassenen én jongeren op een collaboratieve manier worden gebundeld. We streven ernaar om verder te treden dan 'louter' voicen, aangezien (1) jongeren actieve en competente actoren zijn, (2) machtsongelijkheden moeten worden aangepakt in en door onderzoek (en praktijk), (3) voicen in onderzoek moet verder gaan dan het bieden van ruimte voor voicen en horen, naar echt luisteren naar wat er wordt gezegd en dit gebruiken voor transformatie, met als uiteindelijk doel de jongeren en hun contexten te empoweren. De onderzoeksvragen die dit IRP zullen leiden, zijn (1) Hoe ervaren jongeren en hun context hun 'risicosituaties’?, (2) Hoe kunnen voorwaarden voor voicing en oprechte participatie van jongeren in
sociale risicosituaties gecocreëerd worden in collaboratieve onderzoekspraktijken? (in schoolsettings, vrijetijdsorganisaties, openbare ruimte, gezondheidszorg, huisvesting, criminaliteitscontroles,…) en (3) Welke transformaties worden bereikt door middel van deze collaboratieve onderzoekspraktijken, op individueel relationeel niveau, op maatschappelijk niveau en op onderzoeksniveau?
Door ons te concentreren op de perspectieven van jongeren ingebed in hun (vaak) door volwassenen geleide context, erkennen we het belang van de relationele dimensie van kindgerichte praktijken. Bovendien trachten we voicing naar een hoger niveau te tillen door het implementeren van een methodologie voor duurzame transformatie, in collaboratie met professionelen-stakeholders van het veld.