Samenvatting
Kansengroepen aantrekken om deel te nemen aan het museale gebeuren is niet vanzelfsprekend. Het wordt bemoeilijkt door verschillende factoren. In dit onderzoek zijn we nagegaan wat sociaal-artistieke methodieken kunnen betekenen voor Vlaamse en Brusselse musea. Daarbij hebben we specifieke aandacht voor de visie op kansengroepen, beoogde doelstellingen, gebruikte methodieken en voorwaarden en valkuilen die daarmee gepaard gaan. Door middel van focusgroepen werden drie sociaal-artistieke praktijken in musea onder de loep genomen. Hieruit bleek dat kant-en-klare sociaal-artistieke methodieken opdat kansengroepen actief participeren niet bestaan voor musea. Het is nodig om de museale context in acht te nemen.