'Op het kruispunt van media wacht de sluiswachter, de intermediale veerman van Jacques Brel'

Doorheen een analyse van de zeldzame videoclip van Jacques Brel ‘L’Éclusier’ – ‘De Sluiswachter’ – uit 1968 wil ik namelijk enerzijds de vermeende ondoordringbaarheid van dit welbepaalde werk ongedaan maken, maar anderzijds vooral de cruciale intermediale dimensie van Brels performativiteit aankaarten.
Mijn analyse is drieledig: een eerste pijler richt zich op de verschillende temporaliteiten van de intermediale wisselwerking; een tweede op de dieptestructuur die deze wisselwerking tot stand brengt; en een derde tenslotte op de specifieke plaats en rol van de intermediale performativiteit binnen het netwerk aan relaties waarin deze plaatsvindt.
Uiteindelijk toon ik dat deze creatie de kiemen in zich draagt van diens volgende creatieve fase die quasi uitsluitend uitgemond is op het regisseren van langspeelfilms, waaronder Franz (1971).