The assessment of luteal phase in stimulated and substituted cycles

Sinds de begindagen van IVF hebben artsen opgemerkt dat de luteale fase (LF) van alle gestimuleerde cycli defect waren. Sindsdien blijft de LF in gestimuleerde IVF-cycli een ‘black box’. Talrijke theorieën circuleren over de oorzaak van de LF defect (LFD) en de beste manier om deze te corrigeren. Alle specialisten zijn het eens dat de beste manier om een LFD te corrigeren het toedienen van progesteron is. Toch bleef er één groot vraagteken op welke manier progesteron zou moeten toegediend worden. Ook bleef de vraag of de coadministratie van oestrogenen met progesteron een verbetering van de LF in de gestimuleerde cycli zou kunnen geven. Wij bestudeerden toediening van progesteron langs orale en vaginale weg en vergeleken het endocriene profiel en endometrium van deze 2 routes van administratie. Eveneens bestudeerden wij het endocriene profiel van patiënten gestimuleerd voor IVF-ICSI met FSH en GnRHantagonist nadat wij progesteron langs vaginale weg en progesteron langs vaginale weg gecombineerd met orale oestrogenen toedienden. Zowel het endocriene profiel alsook de zwangerschap en deze 2 soorten behandelingen werden bestudeerd. Verder vergeleken wij het endocriene profiel tijdens de folliculaire en LF na toediening van 2 verschillende anti-oestrogenen, clomifeencitraat en Letrozole. Van grote interesse voor ons was de oorzaak van het LFD. Daarom dienden wij aan eiceldonoren, die gestimuleerd werden met hMG na een lange onderdrukking met GnRH-analogen tijdens de LF Letrozole toe en vergeleken deze met een placebogroep. Daarbij konden we aantonen dat de primaire oorzaak van het LFD in gestimuleerde IVF cycli, o.a. de aanwezigheid van de suprafysiologische progesteron concentratie is.