FDG PET/CT parameters voor de voorspelling van algemene en progressievrije overleving na pembrolizumab-behandeling bij melanoompatienten

Samenvatting

Achtergrond: Gemetastaseerd melanoom is een ernstige aandoening met povere overlevingsaandelen op lange termijn. Sinds recent zijn er met Immune Checkpoint Inhibition (ICI) behandelingen duidelijke overlevingswinsten geboekt in vergelijking met conservatieve behandelingsmethoden. Niet alle patiënten hebben evenwel baat bij een behandeling met ICI, typisch ligt het slaagpercentage van dergelijke therapie rond 30%. Bijgevolg dienen er efficiënte selectiemethoden gevonden te worden die patiënten kunnen onderscheiden bij wie de behandeling zal aanslaan. Vroegere retrospectieve studies toonden dat voor de start van de behandeling met pembrolizumab een verhoogd LDH en verlaagde relatieve aantallen eosinofielen en leukocyten gecorreleerd waren met een slechter respons op de behandeling. In dit onderzoek hebben we eveneens getracht om voorspellende parameters op de overleving te kunnen vinden na pembrolizumab behandeling a.d.h.v. radionuclide beeldvorming voor de start van therapie met ICI. Methoden: Tussen september 2014 en april 2016 kwamen gevorderde melanoompatiënten in studieverband bij professor Neyns voor ICI therapie met pembrolizumab. Er waren patiënten bij wie maximaal 6 weken voor de start van de behandeling een 18F-Fluoro-Deoxy-Glucose (FDG) en PET/CT werd afgenomen. Bij deze patiënten hebben we op hun scan het Totaal Metabool Tumorvolume (TMTV) en de Totale Lesionele Glycolyse (TLG) bepaald en vervolgens onderzocht of ze gecorreleerd waren met de algemene (OS) en de progressievrije (PFS) overleving na pembrolizumab behandeling. Hiervoor dienden we eerst een optimale drempelwaarde te bepalen voor deze parameters om de patiënten te kunnen dichotomiseren. Gezien de beschikbaarheid van de data hebben we ook het effect van hersenmetastasen en verhoogd LDH op OS en PFS onderzocht en hebben we een vergelijkende analyse gedaan tussen al deze verschillende variabelen. Resultaten: Als optimale waarde voor het TMTV bekwamen we 90 ml (TMTV90) en voor het TLG 500 SUVbw*ml (TLG500). In onze analysen zagen we dat TMTV90 als sterkste onafhankelijke voorspeller van de OS en PFS overbleef. De overleving voor de patiënten met TMTV<90 en TMTV>90 was sterk verschillend met een mediane algemene overleving niet bereikt voor patiënten in de groep TMTV<90 versus 26 weken in de groep TMTV>90. De 1-jaars overleving bedroeg repectievelijk 72,5% en 0%. Het verschil tussen deze 2 groepen was sterk significant (p<.001). Hersenmetastasen boden bovendien een bijkomende voorspellende waarde aan TMTV90 binnen onze populatie. Conclusie: Onze analysen tonen beloftevolle resultaten voor TMTV90 als predictieve parameter voor respons op behandeling met pembrolizumab.

Datum prijs	20 jun 2018
Originele taal	Dutch